Huisdieren, ik heb het daar niet zo op. Geen idee hoe dat komt. Heeft ongetwijfeld te maken met een onverwerkt trauma. Iets van vroeger. Iets dat een professional naar boven zou kunnen halen. Maar dat zou uren praten over huisdieren vergen en huisdieren, daar heb ik het niet zo op.Vroeger, toen had Jelmer een konijn. Een zwart met witte die niet luisterde naar de naam Kees. Eten, drinken en op zijn lange nagels door zijn hok trippelen, dat was alles wat Kees deed. Saai beest.
Later was Kees van Annelies. Voor Kees veranderde er niets, voor mij evenmin. Kees it knyn.
Ik herinner me nog de bouvier van de overburen. Als ik die tegenkwam op straat, dan torende het zwarte ding boven me uit – maar dat kan mijn herinnering zijn. Herinneringen bedriegen je waar je bij staat, al schijnt dat met vroege herinneringen als deze wel mee te vallen.
Zoiets meen ik me tenminste te herinneren.
Laatst gingen we naar de Apenheul. De Apenheul, dat is op safari in Nederland. Want oeh pas op, de apen lopen er vrij rond. Als je je spullen niet goed opbergt, gaat een brutale aap er zo mee vandoor!
Wikipedia belooft in staccato propaganda een heel avontuur. De dieren leven er heel vrij. Gaas of tralies ziet men er bijna niet. Veel soorten lopen zomaar tussen de bezoekers rond.
Dat is natuurlijk niet waar. Ook in de Apenheul heeft de Nederlandse drang tot opvoeden toegeslagen. Vrij rondlopen, daar krijgen de apen maar stress van! Tegenwoordig worden ze geprogrammeerd weg te blijven van de bezoekers.
Ze kijken het bezoek nu aan met een superioriteitsgevoel – kijk ons eens niet bij je in de buurt komen. Hebben we op geoefend. Kunnen we.
Dus de Apenheul, waar mensen naartoe komen om tussen de apen in het rond te sjokken, op weg naar niets, hooguit een frikadel, die Apenheul, houdt de apen weg van het publiek. Lijkt mij strategisch niet de allerbeste zet, maar ik zit dan ook niet in de apenmarketing.
Wat ook op Wikipedia staat: dat je de gorilla’s, bonobo’s en orang-oetans in de Apenheul goed kunt bestuderen in hun natuurlijke gedrag. Dat klopt. We konden heel goed zien dat de apen vaak heel moe zijn. Hele dagen brengen ze door op een tak of in het hoge gras.
In de Apenheul zie je overigens niet alleen apen. Ze hebben er ook vogels (eenden en zo), ezels en een soort marmotottereekhoorn. En tussen de mensen met patat en kroketten door zagen we een paar hanen en een trotse pauw.
Dat ie nog zo fier in het rond paradeerde was knap van ‘m. Als ik het als pauw zou moeten hebben van overboord gevallen patatjes in de Apenheul, dan was ik daar behoorlijk treurig van geworden.
.
