Little friend

Kerstavond in Grou. Say hello to my little friend!

Kerstgedachte

Vakantie, dat moest gevierd!

Op weg naar de kroeg fietsten we langs de Toren van Babel – voorheen de Sociale Dienst, nu in kunstenaarshanden – en de gevel daarvan draagt de kerstgedachte uit.

Vooral bij donker.

Vergeten kerstinkopen

Ik weet niet of het was om de nieuwe dienstregeling te vieren of om de klanten fijne feestdagen te wensen, maar het NS Harmonieorkest maakte het wel sfeervol op Hoog Catharijne.

De grote hal van het Utrechter station werd gevuld met warme klanken. Veel mensen vergaten de kerstinkopen die nog gedaan moesten worden en bleven even staan luisteren.

Toen er weer een lied afgelopen was, konden ze nog net horen dat de trein richting Düsseldorf en Keulen vertrok vanaf een ander perron.

Elfen

Jezelf elfen kan heel leuk uitpakken, zag ik op de site van Asing.

Ik heb mezelf ook onder handen genomen. Het resultaat is iets minder, maar toch: vrolijk kerstfeest!

En er mag gedanst worden.

De pannen op het dak

Op een tribune zitten bij een popconcert voelt ongepast. Je voelt je meer toeschouwer dan liefhebber. Alsof je thuis op de bank een dvdtje kijkt.

Donderdag bij Racoon zaten we ook, maar deze keer hoorde het erbij: het concert hoorde bij een theatertour. Dan mogen zulke dingen.

Het was een leuke voorstelling, mooie liedjes, maar de pannen gingen niet van het dak. Theatertour hè.

Leuk was het ook wanneer zanger Bart van der Weide tussen de nummers door van wal stak. Dat kan ie namelijk niet. Nul timing, nul humor.

Lachen was dat.

Als je zo’n ding ergens niet nodig hebt

In de kunstbijlage van de Volkskrant analyseert Hans Aarsman altijd een foto. Hij verklaart kijkrichtingen, verduidelijkt lichaamstaal, wijst op veelzeggende details.

Ik ga ook eens wijzen op een fotodetail. Maandag viel me namelijk iets op aan de foto op pagina 3. Kijk maar eens mee.

We zijn in een kantoor van ProRail in Utrecht. De nieuwe dienstregeling van de NS beleeft zijn vuurdoop en vanuit dit commandocentrum wordt de treinenloop in de gaten gehouden. Geen trein in Nederland of deze mannen weten waar hij is.

Maar kijk rechtsboven. Er hangt iets aan de muur: een elektronisch mededelingenbord. Het bord vermeldt Uitloop werkzaamheden: van en naar Amsterdam Bijlmer Arena minder treinen.

Dat is toch raar. Als je zo’n ding ergens niet nodig hebt, dan is het wel in dit hightech kantoor. Lijkt mij.

Met kluit of zonder?

Kerstbomen kopen is niet moeilijk. Vind ik niet tenminste. Natuurlijk, je kunt het zo moeilijk maken als je zelf wilt.

Met kluit of zonder?
Blauwspar of anders?
Groot of klein?
Breed of smal?

Maar dat zijn overwegingen die niet aan mij zijn besteed. Ik ga af op mijn gevoel.

No nonsense. Pats boem raak. Liefde op het eerste gezicht moet het zijn. Twijfel ruiken ze, zorgt voor naalduitval.

Heb ik nooit last van.

Een man en zijn zwijn

Is het niet een prachtig stel? Het is Stef met zijn nieuwste aanwinst: een opgezette zwijnenkop, met slagtanden en al.

Discotheek Alcatraz in Sneek verbouwt en in het nieuwe cafégedeelte is voor het bruine ding geen plaats meer. Stef mocht hem hebben.

Het is een echt pronkstukje, vertelde hij. Hij weegt wel een kilo of zes.

Rammelen doet ie ook. Stef denkt vanwege een opgedroogde made. En hij stinkt, vooral naar rook. Dieuwke, Stef’s moeder, kon het waarschijnlijk daarom niet waarderen dat het zwijn een plaatsje aan de muur van de woonkamer had gekregen.

En nu hangt ie onder een afdak in de tuin. Het zwijn.

Met vers vlees

Dat is nog eens een pakkende reclametekst.

Ik las het en vroeg me af voor wat voor winkel ik stond, als ze er multi-vitaminen met vers vlees verkochten. Het antwoord: een dierenspeciaalzaak.

Binnen was het stil. Misschien een energiedip?

De inner circle in

Als haringen in een ton zaten we, stonden we. Er was een akkefietje tussen Amersfoort en Zwolle en dus moesten heel veel mensen via Deventer omreizen.

Met heel veel mensen in één trein, en dan ook nog met vertraging, het schept een vreemde band. Je gaat bij elkaar de inner circle in, zoiets.

Mensen maken contact. Gesprekken ontstaan. En, in mijn geval, observeren wordt een aardigheid. Een goed alternatief voor krant of boek.

De Canadees tussen Amersfoort en Deventer. Het meisje met een rat in een doos. De drie jonge mannen die één voor één naar de wc moeten. De dikke Amsterdammer die wordt gebeld.

Hee man. Ik zal je zeggen, ik heb geen idee waar ik ben. Maar het is hier een gezellige boel.

De oma met de glimmende knopen en roze bloemen op haar spijkerbroek. De drie die één voor één weer terug komen van de wc. De donkere jongen die naar knallende terror luistert.

En de rest.