Nju hhngo tjalkeng

Nju hhngo tjalkeng, of iets van gelijke strekking, zei een jongen in de trein triomfantelijk tegen twee Aziatische meisjes. Zoiets verwacht je niet op maandagochtend, ook niet in Amersfoort.

De meisjes ook niet, want ze snapten er niets van. Ze keken de jongen dan ook onbegrijpend aan. De jongen, type boerenslungel, voelde zich daar zichtbaar ongemakkelijk bij, maar hield zich groot.

Hij verklaarde zich nader: ik studeer Chinees en wilde jullie even een goede reis wensen.
Oh, zei het ene meisje. Wat zei je dan?

Nju hhngo tjalkeng (of zoiets) herhaalde de jongen dapper. Hij moest in Amersfoort de trein uit en stond inmiddels in het gangpad. Nou, daar snap ik niks van, zei het meisje vriendelijk tegen de jongen.

Oh, jammer, zei die, en vertrok. Wat een rare, zei het meisje. Buiten sjokte de jongen voorbij over het perron.