Het bericht komt eens in de zoveel tijd voorbij. De zuidelijke windstromen die het warme weer van deze dagen veroorzaken, voeren ook een laagje Saharastof mee, schrijft de NOS ditmaal. Saharazand – deze keer meeliftend met een heuse Afrikaanse heteluchtwolk – in het landelijke nieuws. Dat vínd ik niet alleen mooi, het ís het ook.Mooi voor de wasstraten in Nederland. Een halve dag neervallend Saharazand en alle auto’s zijn ranzig. Waar je ook kijkt, ze zitten er helemaal onder. Alsof ze net zijn opgegraven bij Paal 18. Wat ik zeg: gouden tijden voor de wasstraten.
Mooi ook voor de zandbakken in Nederland, en meer nog voor de duinen. Het zal nooit heel hard aankomen, maar in deze tijd van globale opwarming en stijgende zeespiegels helpen alle beetjes, dus we mogen blij zijn dat de Sahara onze verdedigingslinie tegen het wassende water komt versterken.
Ik las ergens dat het Saharazand behalve grijs ook rood kan zijn. Dat is toch mooi: het EK voetbal voor de deur en in Nederland kleuren zelfs de duinen oranje. Doet het ook leuk op Google Earth.
Maar het is vooral ook mooi omdat het een wereld aan associaties oproept. De mededeling alleen al: er valt Saharazand. Dan denk je gelijk dat het ook echt pijpenstelen kan regenen. En überhaupt het wonder: zand op de auto’s in Markelo, afkomstig uit een woestijn duizenden kilometers verderop. Om met Jaap te spreken: dat is toch fokking niet normaal!
Saharazand, ik vind dat we zoiets ieder jaargetijde moeten hebben. In de lente een wolk Wasa uit Zweden, in de herfst een vlaag Chinese rijst, en in de winter een snuifje Colombiaanse coke, voor een witte en vredige kerst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten