Vandaag is een bijzondere dag. Voor één keer ben ik een hele dag Utrecht-hoolie. We gaan naar FC Utrecht – FC Twente: vroeg naar het stadion, hopelijk niet te veel zitten op onze stoelen in vak X en de voetbalsupporter uithangen.Dat betekent natuurlijk dat we zoveel mogelijk zullen meezingen met de collega-hoolies. We zullen boe roepen als er boe moet worden geroepen en wegwerp gebaren als er wegwerp moet worden gebaard. Middelvingers laten we achterwege.
Jasper is van plan tussen Jenine en Janne te gaan zitten en zo de kans op twee seconden air time bij Studio Sport significant te vergroten. Ik vraag me af welke schoenen mijn voeten het warmst en droogst houden.
Ik mag vandaag dan Utrecht-fan zijn, ik let ook speciaal op een speler van FC Twente: Theo Janssen, 27 jaar oud en zo ongeveer zijn hele leven Vitesse-speler, tot hij deze zomer een vierjarig contract tekende bij FC Twente.
Zijn hele carrière al wordt Theo Janssen afwisselend opgehemeld en uitgekotst. De complimenten: ziet het spel en mooi linkerbeen. De klachten, zoals kort en bondig opgesomd in zijn Wiki-entry: hij rookte, hij zou te dik zijn, en zijn inzet zou ondermaats zijn.
Theo Janssen is een bijzonder kind, en dat is ie.
Feit is dat het karakter van Theo Janssen zijn carrière kleur geeft. Dat kwam prachtig naar voren in één van de mooiste boeken die ik ooit las. In Je hebt het niet van mij beschrijft Marcel van Roosmalen een jaar lang Vitesse. Het boek is een opeenvolging van bizarre voorvallen.
Voorbeeld: de schrijver maakt duidelijk dat je uit auto's moet blijven waar speler Yakubu achter het stuur zit. Yakubu rijdt namelijk altijd 80 km/u: op de snelweg speert iedereen hem voorbij, binnen de bebouwde kom niet.
Zo staan in Je hebt het niet van mij ook een paar prachtige passages over Theo Janssen. Zoals over zijn aanstaande vaderschap. De schrijver vraagt: Mag je thuis nog roken nu je vriendin zwanger is? Theo: Waaat? Wat zeg je nu weer? Marcel: Of je thuis nog mag roken? Theo: Ja, hèhè. Anders gaat ze maar buiten wonen.
In mijn favoriete citaat heeft Janssen het over een van zijn hobby’s, paardrijden. Ik doe het zonder zadel. Harstikke leuk, een beetje rennen met zo'n dier. Hoe ik mijn paard noem? Nou gewoon, 'Paard'.
Tegen de Volkskrant zei Theo Janssen aan het begin van het seizoen: Er is een beeld van mij geschetst dat telkens wordt benadrukt. Het wordt tijd er een streep onder te zetten. Wat anderen van mij vinden, doet me niets. Het zijn meningen van mensen die nooit op hoog niveau hebben gespeeld.
Vandaag ga ik naar de Galgenwaard. Als ik mijn handschoenen niet draag dan hoor je me klappen voor FC Utrecht. Maar ik let op Theo Janssen. Van FC Twente.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten