Je moet het toch samen doen

Vandaag had ik een sollicitatiegesprek. Eentje om het echie. The real thing. Om tien uur vanochtend begon voor mij het uur van de waarheid.

Dan denk je toch even aan Ruud ter Weijden. Die presenteerde vroeger zo traag als Geir Karlstad op de 500 meter Het Uur Van De Waarheid, een programma dat kijkers trakteerde op een spannende reconstructie van een ongeval. Dat had Ruud afgekeken van Rescue 911 (Hi, my name is William Shatner and this is Rescue 911), dat ook bijna-dood-ervaringen naspeelde.

Van deze programma’s heb ik twee dingen geleerd: in Amerika gebeurt een ongeluk altijd on a beautiful spring morning, en in Nederland duren ongelukken altijd precies een uur.

Goed, terug naar het gesprek. Ik wilde het niet verprutsen, dus ik had me gedegen voorbereid. Ik was er klaar voor. Mijn horloge trachtte nog roet in het eten te gooien door vanochtend stil te gaan staan, maar gelukkig ben ik niet bijgelovig (dat brengt alleen maar ongeluk), dus ik liet me er niet door van de wijs brengen.

Eenmaal onderweg bedacht ik me dat ik het beste kon overkomen als een ontspannen iemand. Dus toen de receptioniste mij vroeg of ik iets te drinken bliefde, bestelde ik meteen een biertje.

Tijdens het gesprek werd al gauw mijn mening gevraagd over internetten in de baas zijn tijd. Geduldig betoogde ik dat dit nu eenmaal een logisch en onontkoombaar fenomeen is, daarbij laverend langs de inzichten van diverse Oosterse wijsgeren. Immers, Hyves, Facebook, Twitter en YouTube vragen allemaal hun tijd, terwijl thuis Msn, Last.fm en de Wii wachten.

Ik had nu hun luisterend oor. Ik profiteerde ervan door het belang van vrije tijd te benadrukken. We leven in een prestatiemaatschappij. Een mens moet soms even onthaasten.

Al met al was het een prettig gesprek.

Tot besluit wilde men weten of ik nog vragen had. Zodoende hadden we het nog even over seks op de werkvloer. Je leest daar altijd van alles over, dus ik vroeg mij af hoe dat bij dit bedrijf geregeld was. Uiteindelijk zul je het toch samen moeten doen.

Enfin, ik zou nog wel van ze horen.