Het is een enorm ding

Een zeilwedstrijd met vrienden eindigde voor mijn vader deze week onder water. Tijdens het afmeren raakte hij inbetween boats. Eerst een spagaat maar al gauw een nat pak. Na twee overwinningen, dat wel.

Het natte pak was zo erg nog niet. Het was zelfs erg grappig. Maar de telefoon in zijn broekzak, dat was wel jammer. Verdronken technologie. De volgende ochtend druppelde het apparaat nog steeds na, en moest ik een nieuwe telefoon zoeken voor de simkaart.

Her en der stuitte ik op allemaal mobieltjes, die door de jaren heen zijn verzameld. Nadat eentje geschikt bleek voor de simkaart, heb ik een groepsfoto van de achterblijvers gemaakt.

De enorme Nokia op de voorgrond is mijn favoriet. Omdat ie van mij is geweest, maar vooral vanwege zijn afmetingen. Het is een enorm ding. Ik heb het nog even nagemeten: 15 centimeter lang en ruim 5 centimeter breed. En dik, man man.

En ik weet: met dat gevaarte in mijn binnenzak ben ik in Groningen op stap geweest. Ik kan het me nauwelijks meer voorstellen.