De digizerk, dat is nog eens een gadget van niks zeg. Voor wie onbekend is met het fenomeen: het is een grafzerk met een beeldscherm. Kunnen nabestaanden op het kerkhof de vakanties nog eens terugkijken. Begraafplaats de Larikshof in Rhenen had vorige week de wereldprimeur, aldus de fabrikant.
Nou, mooi hoor, zo’n hebbeding – want dat is het. Zit dus niemand op te wachten. Wie heeft dat nou nodig om herinneringen op te halen? Als je al beeldmateriaal hebt dan gooi je het thuis wel in de dvd-speler. Hang je ook niet met je sjaal in het kaarsvet.
Bovendien is de digizerk een irritant hebbedingetje. Je kunt immers pas je eigen beeldzerk hebben als je dood bent. Dat is dus vanaf het moment dat gadgets je niets meer zeggen. De lol van een gadget is nou juist dat je er te koop mee loopt. Dat gáát nu dus niet!
Nog los daarvan: de digizerk is half werk. Waarom geen webcam, zodat nabestaanden zich niet hoeven te vervelen en online de plantjes op opa kunnen zien groeien. En koppel er gelijk een homepage aan. Please visit my online grave. Feel free to leave a message.
Ander nadeel is dat er maar drie minuten film ‘in’ de digizerk kan. Dat is veel te weinig! Stop er gauw wat extra geheugen in, komen de kleinkinderen ook nog eens langs. Fijn samen The Godfather kijken.
Eigenlijk zijn de teksten op de site van het bedrijf dat hem te koop heeft staan het enige leuke aan de digizerk. Er staat:
…geboortekaarten, de trouwkaarten, de rouwkaarten en ook de grafzerk zijn informatiedragers. (…) We leven nu in het digitale tijdperk met andere informatiedragers. Reden waarom een digitale grafzerk tot de mogelijkheden behoort om een levendige informatie te verschaffen op de dodenakker. (…) Met de komst van de digizerk is een nieuw tijdperk ingetreden en kan men meer ingetogen een graf bezoeken.
woensdag, juni 06, 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
oow, best wel grappige tekst
Een reactie posten