Toeval of niet, we hadden nog maar net ons Amersfoortse onderkomen betrokken, of de stad werd uitgeroepen tot de groenste van Europa.
De jury was zeer onder de indruk, zo heb ik begrepen. Ze meende zelfs dat de bomenpartij bij het stadhuis kan uitgroeien tot een internationale trekpleister, waarbij ik aanteken dat uitgroeien een mooi woord is in deze context.
De jury verwacht dus dat François uit Lyon naar Nederland komt, speciaal om zich in Amersfoort te vergapen aan een kringetje beuken. Lijkt me stug, maar ik heb ook weinig zicht op de trekpleisterpotentie van zo'n kringetje beuken.
Op het moment dat de prijs werd toegekend, viel daar wat voor te zeggen. In Amersfoort ís namelijk ook heel veel groen, niet alleen de voetbalvelden. Maar dat was eind september. Inmiddels is de herfst ingetreden en zou de stad met gemak de verkiezing, zo er één was, van bruinste stad van Europa winnen. Want mensenkinderen wat een bladeren!
Waar ze nog niet liggen daar dwarrelen ze wel fotogeniek naar beneden, om zich te voegen bij talloze lotgenoten, onderwijl sfeervol het gele najaarszonnetje weerkaatsend. Hele bladerbergen zijn reeds ontstaan.
Het bruine ritseldekje ontwricht bijna de stad. Automobilisten die willen inparkeren bijvoorbeeld, zie je gokken. Waar is ergens de stoeprand? Wie dezer dagen wil inparkeren in Amersfoort, ervaart het gevoel dat George W. Bush elke dag heeft. Je doet maar wat, en hoopt dat het goed komt.
Kinderen hebben nergens last van. Die leven zich juist uit. Oudere mensen met een rollator ervaren weer wel problemen, want ze lopen onverbiddelijk vast. Ze moeten zich maar bedenken: ze beleven de herfst van hun leven.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Hoi rutger
Misschien kunnen de ouderen een schuivertje voor hun rollator krijgen.
......
Een reactie posten