Een klein hoezee is gepast: we zitten erin. Het wachten is nog even op internet en – ook niet onhandig – kabeltelevisie, maar voor het overige functioneren de dingen zoals ze zouden moeten: we bewonen een appartementje.Het weer laat me gewoonlijk koud – let op de subtiele woordspeling – maar vorige week had het non-onderwerp toch even mijn warme belangstelling. Want ja, het was nogal kloteweer en zaterdag gingen we verhuizen. Al je spullen in en uit een kar, dan zit je niet te wachten op horizontale hoosbuien en rampenerende rukwinden.
Maar zie de foto: de oversteek werd begeleid door een symfonie van zonnestralen, alsof Johannes Vermeer ons persoonlijk met een paar subtiele penseelstreken de weg wees. De voorspelde ellende barstte pas weer los toen de hele handel ‘s avonds al lang en breed een plaats op 14 Bis had gevonden.
Daarbij is de bank even niet meegerekend, want die paste niet door de deur. Via de onderburen was een optie, ware het niet dat de Chinese onderbuurvrouw en haar Duitse levensgezel (toeval bestaat niet) niet inpandig waren. Geen bank dus. Maar verder alles.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten