Het is logisch, op zich, maar ook raar. Jack de Vries is de nieuwe staatssecretaris van Defensie.Logisch, omdat Jack de Vries van wanten weet in Den Haag. Het politieke spel is appeltje-eitje voor Jack, die tot voor kort de trouwe rechterhand van onze premier was. Jack op Defensie, dat is even zitten suffen en de rest van de eeuw in Uruzgan zitten. Laat Jack maar schuiven.
Balkenende zat zonder Jack allang weer driehoog-achter op het wetenschappelijk bureau van het CDA. Was het weer eens crisis, dan vroeg Balkenende zich verbaasd af hoe dít nu weer kon gebeuren. Ondertussen regelde Jack dat het goed kwam.
En dan drukte hij ook nog even op de goede mediaknoppen, zodat de vuile was als verse strijk op de mat viel. Wat ik zeg, laat Jack maar schuiven.
Maar het is dus ook raar, omdat Jack de Vries de architect is van de Christendemocratische draaicampagne van 2006. Een jaar lang richtte Jack zich op één ding: Bos moest eraan. En met Bos de PvdA.
Toen Jack aan zijn klus begon was Bos een wonderkind. Oh wat was Wouter toch populair, met zijn papadagen en nieuwe elan. Bij de PvdA gingen ze zelfs op zoek naar een ‘likable flaw’, zodat-ie een beetje menselijk bleef.
Maar toen Jack zijn sloophamer eenmaal neerlegde, was Bos de nationale draaitol en had de PvdA de verkiezingen grandioos verloren.
En nu gaan ze dus innig samenwerken, Jack en Wouter. Dat worden vast gezellige vrijdagmiddagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten