Alles op zijn pad ritselt

Mooi weer en hoge temperaturen, dan zit je al gauw iedere avond in de tuin. Als het eenmaal donker is, horen wij elke dag een egel voorbij struinen. Zoals mevrouw De Kluis van verderop altijd stipt half elf met haar hond voorbij komt wandelen, zo heeft onze egel ook zijn ritme.

Zodra de zon onder is, verplaatst hij zich van de voor- naar de achtertuin. Daar verdwijnt hij achter het hok.

Het is geen roofdier, besef je als het beestje voorbij komt. Hij heeft me een lawaai. Alles op zijn pad ritselt. Onze egel heeft gelukkig een slingerende route die hem ook een stukje over het gras voert. Kunnen we toch nog een blik op hem werpen. Je ziet dan dat het een klein beestje is. Met een waggelkont.

Mem vertelde deze week dat zij en heit eens een parend egelstel betrapten. Ze kon het mooi vertellen. Achter it jiskefet. Dat wie in lawaai! Jo tinke, hoe ha dy bisten dat mei dy stikels.

Het geluid deed ze ook nog even voor, met een luid knorren.

Ze hadden snel doorgehad dat de herrie parende egels betrof. Een bericht op Nos.nl leert dat niet iedereen dat even snel snapt.

Een egelpaar dat met gezucht en gesteun de liefde aan het bedrijven was in een tuin in Vaassen, zorgde zaterdag voor paniek. Een stel dat in hun tuin rare geluiden hoorde belde de politie, omdat het dacht dat er dieren in nood waren. Een politiewoordvoerder laat weten dat er van nood geen sprake was. Al moeten de egels het natuurlijk wel voorzichtig doen, lacht hij.

Wat je niet zegt

Op verjaardagsfeestjes voer je gesprekken. Je kunt dat ook niet doen, maar sinds je toch met zijn allen bij elkaar zit, kun je het net zo goed gezellig maken. Biertje erbij, blokje kaas en goh, wat doe jij tegenwoordig?

Koetjes en kalfjes. Niet te veel de diepte in. Geen bommen op Beiroet, wel de doping van Landis. En komkommers, vanzelfsprekend.

Tijdens een koetje en een kalfje hoorde ik gister een klaagzang over de medewerkers van Randstad. Daarbij zat een mooi anekdote over een intercedentenmeisje. Vroeg in de ochtend, kop koffie in de hand, zei ze: Wij hebben gisteravond zoo lekker zitten cocoonen.

Cocoonen is lekker thuis op de bank. Gordijnen dicht, filmpje, flesje wijn. Ik heb er vooral associaties over de heilzame werking van wikkeldoeken en schijfjes komkommer bij.

Hoe dan ook, cocoonen, dat zeg je niet.

Alle kleuren van de regenboog

Ik ben vast niet de enige die de afgelopen weken heeft overwogen een ventilator aan te schaffen. Avond na avond in een klam bed gaat snel tegenstaan.

En ik ben vast ook niet de enige die dacht, ach, die warmte is zo weer voorbij en dan zit ik met een ventilator die ik nooit gebruik. Dat is ook zo, maar iedere dag dat het warm blijft, is dat ding wel verrekte handig.

Maar mooi niet kopen ondertussen, terwijl ze geen kont kosten. Een gedachte waar je het nog warmer van krijgt. Maar ja, denk je dan, als ik nu een koop, dan is het warme weer vast snel weer verdwenen.

Het komt er op neer dat ik waarschijnlijk nooit een ventilator zal kopen.

Vorig jaar zomer kocht ik trouwens nog wel een klein miniventilatortje, bij de Blokker. Ik haalde daar batterijen, zag het ventilatortje hangen bij de kassa en dacht, dat is wel handig, voor als het vanavond in bed heel warm is.

Ga ik die avond in de hitte op bed liggen en doe ik dat ding aan, krijg ik een berg licht en geen zuchtje wind op me af. Alle kleuren van de regenboog. Het bleek geen ventilator, maar een miskoop. Misschien dat dat me weerhoudt.

Very best site

Afgelopen week kreeg ik dankzij een spamkoning een hele berg complimenten, hier, op logbatterij. Spam is normaal gesproken erg irritant, maar in dit geval kan ik er wel om lachen.

De gespamde zinnetjes zijn vol lof. Vormgeving, inhoud, kleurgebruik, alles is fantastisch. Hoe meer loftuitingen en aanmoedigingen je leest, hoe grappiger ze worden. Op een rij:

I really enjoyed looking at your site, I found it very helpful indeed, keep up the good work.

What a great site, how do you build such a cool site, its excellent.

Nice colors. Keep up the good work. thnx!

Hey what a great site keep up the work its excellent.

Super color scheme, I like it! Good job. Go on.

Nice! Where you get this guestbook? I want the same script.. Awesome content. thankyou.

Very best site. Keep working. Will return in the near future.

Your are Nice. And so is your site! Maybe you need some more pictures. Will return in the near future.

Interesting site. Useful information. Bookmarked.

I say briefly: Best! Useful information. Good job guys.

Helemaal leuk is te bedenken dat iemand, vermoedelijk een eenzaam iemand, er met een programmaatje voor heeft gezorgd dat alle reacties er kwamen, en dat hij daarvoor uren heeft zitten broeden op allemaal zinnetjes. Geniaal. Je krijgt bijna zin om de linkjes aan te klikken.

Die Italiaanse loodgieter

Mijn vader gaat soms skeeleren, en als hij dan zijn helm op heeft, dan is hij van boven net Super Mario, die Italiaanse loodgieter uit dat computerspelletje.

Ze lijken sowieso wel een beetje op elkaar, Super Mario en mijn vader, want ze hadden beiden in eerste instantie geen hoofddeksel. Vader ging een paar keer onbeschermd op pad voor hij besloot een helm aan te schaffen, bij kleine Mario konden ze het technisch niet voor elkaar krijgen dat zijn haren meebewogen wanneer hij door het beeld sprong.

Maar dat was ook in het begin van de jaren tachtig.

Een dagje stampen in de zon

Afgelopen zaterdag was Dance Valley en dat was een leuk feestje. Dat wil zeggen, het was een hartstikke leuk feest: uit je plaat, neet en donders gezellig.

Dance Valley is the Woodstock of dance, meldt de organisatie altijd heel bescheiden. Nog los van dat die slogan adacadabra is voor het gros van de doelgroep, klopt ie ook niet. Van de andere kant: je kunt die mensen niet verwijten dat ze hun eigen feestje promoten.

Het grappige is dat veel journalisten ook graag positieve berichten over Dance Valley de wereld in helpen. Vooral de NOS heeft daar een handje van. Zo hadden ze vrijdag op hun site al het grote nieuws dat Dance Valley mooi weer te wachten stond: Dance Valley heeft zonnige start.

Na afloop meldde de NOS dat er 60.000 mensen waren geweest (in werkelijkheid 40.000), en dat het festival drie dagen had geduurd, wat alleen klopt als je de schoonmaakploeg meetelt.

En voorafgaande aan Dance Valley sloot de NOS een berichtje af met: Ga voor meer informatie naar dancevalley.nl.

Ondertussen was het dus wel, zoals gezegd, een mieters feest. Een dagje stampen in de zon en nog dagenlang de zee horen ruisen in je oren. Op de foto gaat Cor los tijdens de set van Carl Cox. En de fotograaf ook.

The Buckler Memory

Ik vind: een man heeft zijn trots. Maar, een echte man is ook bereid die trots opzij te zetten wanneer de situatie daar om vraagt. Donderdag ging die vlieger voor mij op.

Ik besloot namelijk om aan een ritje op de racefiets een experiment te koppelen. Het experiment kreeg van mij de naam The Buckler Memory en hield in dat ik gehuld in Bucklershirt en Bucklerbroek ging testen of de merknaam Buckler, het bier waarmee geen Nederlander gezien wil worden, nog steeds op hoongelach kan rekenen.

Over het resultaat kan ik kort zijn. Kilometers maalde ik door het Friese land, maar niemand die iets zei over mijn tenue, terwijl de naam van het weggepeste alcoholvrije biertje er veelvuldig op voorkomt.

De praktijk was strijdig met mijn verwachtingen, want vooraf rekende ik op reacties, al was het maar van toeterende vrachtwagenchauffeurs. Maar moet het experiment nu als mislukt worden beschouwd? Natuurlijk niet. Mijn fietstocht bewijst het draagvlak voor Buckler.

Conclusie: Buckler kan terug in de schappen.

Een stukje fun

Een bejaard echtpaar nadert op de fiets. Zij, glinsterend grijs haar, bloemetjesjurk, glimlach, fietst voor hem uit en slalomt om de witte strepen op het fietspad. Hij, donkergrijs, enorme grijns, roept: Ja hoor, toe maar weer.

Echt gebeurd, geen grapje.

Slagroomsfeer

Vandaag viert Seth ik zag een hinde, ik zag een hinde lopen Gaaikema zijn 67ste verjaardag, iets wat niet onopgemerkt voorbij mag gaan. Daarom:

Bij het wereldkampioenschap slagroom maken, hing een opgeklopte sfeer.

Game, Seth, match.

Mooiste momenten

Nou, het WK is voorbij. Geweest, gedaan. En wat was het een spektakel. Een aaneenschakeling van enerverende hoogtepunten. Bij wijze van service aan het geheugen staan de mooiste momenten van het WK 2006 hieronder op een rij in de De Mooiste Momenten Van Het WK 2006 Top 10.

5. Het Australische team wilde op 21 juni lekker gaan trainen in het stadion. Komen ze daar aan, en wat zegt de FIFA dan? De bus met ballen, pylonen en hesjes mag niet door het hek, want die is van Mercedes, en Mercedes is niet Hyundai, de FIFA-sponsor.

4. Een handjevol multinationals investeerde miljoenen in campagnes rond Oliver Kahn, Duitse doelman en icoon. En wat kregen ze voor dat geld terug? Drie weken lang de chagrijnige kop van Kahn, nagelbijtend op de reservebank.

3. Fransoos en aanvaller Franck Ribery is een scherpe jongen en goed op de hoogte van de sterke punten van de tegenstander, zoals Portugal in de halve finale. Wat vond ie namelijk van Scolari, de trainer van Portugal? Scolari? Nou, das natuurlijk een goeie speler.

2. Bryan Roy wist in Studio Sportzomer wel hoe het kwam dat de Italianen altijd met zoveel trots spelen. Wat zei Bryan daar dan over? Tja, ze hebben alles.. strand.. bergen.. de beste mode.. de mooiste vrouwen..

1. Op 18 juni vierden duizenden Koreanen feest in Leipzig, na het gelijke spel tegen Frankrijk. De stad raakte daardoor bezaaid met plastic bekers, vertrapte confetti en andere troep. En wat deden de Koreanen daarom? Toen ze uitgefeest waren, ruimden ze alles zelf weer op.

(Wegens gebrek aan ruimte zijn de hoogtepunten 6 tot en met 10 niet geplaatst. Toch weten? Mail en ze worden toegestuurd)

Het geheim van Robert, deel 2

Het geheim van Robert, die met zijn mysterieuze mail het internet enkele dagen in gijzeling heeft gehouden, is boven tafel. Dat wil zeggen, er is nooit echt een geheim van Robert geweest, en dus ook nooit een geheim verspreid over het wereldwijde web.

Een opluchting voor Robert, maar een teleurstelling voor de online community.

Blijft de vraag waarom Robert dan een mailtje stuurde waarin hij iedereen opriep een vorig mailtje van hem, met daarin persoonlijke gegevens, niet te openen.

Voor de nieuwsgierigen: de eerste mail van Robert betrof een uitnodiging om een service van MSN te testen, naar het zich laat aanzien, met onderaan de pagina enkele wervende teksten, zoals:

Voor de ranzigste erotische movies ben je hier op de juiste plek!Zie wat je anders nooit zult zien !!!

En ook: Wil je geld verdienen ? klik op de banner hieronder !!

Toppertje

Wat ik las op nos.nl

3FM-jock Giel Beelen heeft vrijdag radiogeschiedenis geschreven door twee uur lang hetzelfde nummer te draaien. Het lied Toppertje en een Breezer Ananas van de Amsterdamse entertainers Guillermo en Tropical Danny werd zo'n twintig keer gedraaid in het programma Leuk is Anders. Het regende tijdens de uitzending boze e-mails en smsjes.

Ik heb een deel van de twee uur gehoord en had helemaal niet de neiging om een boos smsje te sturen. Waarom zou ik ook? Ik bedoel, het is een hartstikke zomers nummer man, met teksten als moppie, ga je met me dansen, ik ben het slagroom en jij het stukkie fruit, heerlijk toch? En die beat dan jongen, voetjes van de vloer, serieus.

Toppertje is een kneiter van een zomerhit, dat zweer ik je, zeker weten.

Het geheim van Robert

Onder de kop Vorige bericht van mij niet openen!! stuurde Robert iedereen in zijn adresboek maandag de volgende mail:

Beste mensen,

helaas is er een bericht verstuurd met mijn gegevens. Deze heb ik dus niet zelf gestuurd!!!
Niet openen dus!!!!

Sorry voor de overlast.

Groet,
Robert

Wat is het geheim van Robert, dat nu per ongeluk naar mensen in zijn adresbestand is verstuurd? Ik kan er alleen naar raden, want ik kreeg de eerste mail niet.

Die dingen in mijn bord

Je schrikt je toch een ongeluk, als je ze voor het eerst ziet. Allemachtig. Supersizen kan nu blijkbaar ook bij de biologische groenteboer.

Daar komen ze namelijk vandaan, bij de bioboer. Ik verdenk hem ervan dat ie de megabonen kweekt op een goedkoop akkertje nabij Tsjernobyl. Kost niks, ze groeien lekker groot en kijk eens hoe prachtig groen ze er van worden.

Een hele tas vol stond er van in de keuken en het duurde even voordat ik van de schrik was bekomen. Wat een joekels.

Eenmaal aan het idee gewend, leek het me ook wel weer iets hebben. Die dingen in mijn bord. Maar alleen de pitten worden opgediend. Jammer.

De lancering

Woensdagmorgen was hij nog speciaal met vrouwlief de stad ingegaan voor nieuwe schoenen. Glimmende moest hij hebben, vond zijn Coby, want op zijn oude sloffen kon de nieuwe staatssecretaris van Onderwijs niet fatsoenlijk zijn trouw aan Hare Majesteit zweren.

Die avond volgde hij het debat in de Treveszaal slechts zijdelings. Hij geloofde het allemaal wel. Morgen was zijn dag, daar moest hij zich op focussen. Bovendien moest hij nog een overhemd strijken, voor de zekerheid twee, en schone sokken van de lijn halen en moeder bellen. Die was bijna net zo zenuwachtig en opgetogen als hij.

Vlak voor het slapen gaan, nam hij nog snel wat one-liners door. Die zou hij quasi-nonchalant uitspreken wanneer de journalisten hem besprongen, vlak na zijn inauguratie. Hij was vooral tevreden met Daadkracht is wat het onderwijs nodig heeft, en daadkracht is waar ik voor sta. Ook nam hij zich voor stufi te zeggen. Lag hij bij de studenten gelijk goed in de markt.

De volgende ochtend stond hij vroeg naast zijn bed. Kon hij zich in alle rust voorbereiden op het grote moment, de lancering, zoals hij het tegen Coby soms gekscherend noemde. Hij volgde zijn schema voor die dag: douchen, scheren, aankleden en voor de spiegel nog eens goed oefenen: dag Majesteit, aangenaam kennis te maken Majesteit.

En dan, donderdagmorgen even na achten, wordt hij, staande voor de spiegel, gebeld door de secretaresse van Jan Peter. Het circus is afgeblazen. Dat wil zeggen, zijn circus, want het werd nog een hele voorstelling, donderdag in Den Haag. Maar Bruno Bruins was voorlopig geen staatssecretaris.

Op de foto: Rita Verdonk, met plaat.