Nee, dit is niet achter de schermen bij het vervolg op Dawn of the Dead. Dit is in het zonnige Guatemala, home of the Maya, waar ze met regelmaat overleden dode heengegane ex-levenden opgraven omdat nabestaanden het abonnementsgeld voor het graf niet meer kunnen ophoesten.
Achttien keiharde euro’s kost het de Guatemalteek wanneer hij iemand onder de grond wil hebben. Voor dat geld zit de betreurde zes jaar gebakken. Dan volgt een rekening van zes euro om de kist nog eens vier jaar dicht te houden.
Zes euro mag niet gek klinken, maar het is toch maar mooi ruim veertig quetzal, een bedrag dat maar weinig Guatemalteken zonder kopzorgen uit hun moneyclip trekken. Veel graven worden daarom ontruimd. Begraafplaatspersoneel ruilt het oude lijk dan om voor een verse; het oude wordt gedumpt in een massagraf.
Op de foto is te zien hoe delicaat het transport naar de volgende laatste bestemming van een overleden Guatemalteek verloopt. Mij valt het flesje in de achterzak van de kruiwagenier op. Zou dat frisdrank zijn? Dat de koerier zijn lading onder boom parkeert wanneer hij dorst heeft. Even een paar teugen, zodat ie weer vol kan doorkarren tot het massagraf.
Dat zou raar zijn, maar daarom goed passen in het tafereel dat is vastgelegd. Daar zal het jongetje in de schoolbus mee instemmen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Rutger Aarsman
Een reactie posten