Waar is het alternatief?

Het verhuisgebeuren, we zitten er middenin. Voorlopig verhuizen we vooral per stadsbus en is lijn 3 onze verhuiswagen. Iedere dag verdwijnen er dankzij het GVU spullen uit het oude hokje in een ruimte achter een deurtje van het nieuwe onderkomen.

Al onze inspanningen – het verven, het inpakken, het plannen – richten zich op zaterdag, wanneer alles samenkomt in een groots en orgastisch verhuismoment. Dan gaat het gebeuren, dan gaan we over. Ik vind het een mooi karweitje. De week begon en toen was er nog niks, maar straks is ie voorbij en dan woon je erin. Noem het maar niks.

Ondertussen zijn we al regelmatig bij Ikea geweest. De afgelopen weken al gauw een keer of zes. Op zich niet vreemd: aan de Ikea is moeilijk te ontkomen als je de uitgaven een beetje binnen de perken wilt houden.

Aan de andere kant is het wel vreemd. Want waarom is Ikea de enige – of zoals Dré zou zeggen: enigste – woonboer met een totaalaanbod voor wonen? Waar is het alternatief?

Het is een succesformule, dus je zou zeggen dat het de moeite kan lonen het eens te proberen. Misschien bestaan ze hoor, de kopiekea’s, maar ik ken ze niet.

Succesformules hebben ook altijd een tegenhanger. Aldi heeft Lidl, Freek heeft Youp, en België heeft Luxemburg. Maar die grote blauwgele dozen staan alleen. Raar.

Ondanks, of juist door, het gebrek aan alternatieven zijn de reacties op onze Ikeagangen wisselend. Men noemt het logisch (waar haal je die boel anders allemaal?), maar ook onbegrijpelijk. Zoals Tim zei: Daar gaat toch iedereen heen?

Nou ja, Tim. Een paar zinnen later vertelde hij dat hij van de week bij een antiekzaak een spaarpot had gekocht die precies lijkt op de Bijbel. Dat doet niet iedereen, inderdaad.

Ik kan hem gewoon in de kast zetten, vertelde Tim. Dan is het net of staat Het Boek er. Gisteravond zag ik het ding en ik moet toegeven, het was sprekend de Bijbel. Als je hem openslaat krijg je er weinig voor terug.