zaterdag, april 14, 2007

Voelbare schoonheid in verlicht Lapland

Puur schoonheid, jubelt de advertentie (moet dat niet ‘pure schoonheid’ zijn?). Op een grote steen zien we een stel in afritsbroek. Kijk ze eens genieten van het landschap. Zie je nog een grazend rendier, schat?, lijkt de vrouw haar verkijkende man te vragen.

Want die heb je daar, grazende rendieren. Veel vreten ze niet uit, want het landschap is ‘ongerept’. In al zijn ongereptheid ‘betovert’ het de bezoeker, vooral door zijn ‘eindeloze horizon’. De schoonheid is bijna voelbaar. Wow, this is Lapland baby!

Ik kom de Laplandadvertentie – voel hoe de zuivere lucht weldadig door uw longen stroomt – vaak tegen de laatste tijd en iedere keer verbaas ik me. Want Lapland, dat ligt toch helemaal daarboven? Daar vriest het toch dat het kraakt? Als je daar in het voorjaar een tochtje wilt roeien dan heb je toch een ijsbreker nodig, als de route al niet wordt geblokkeerd door een uitdijende gletsjer?

Nou, dat valt dus reuze mee, zoals de advertentie al laat zien. Op de foto’s wemelt het van de korte broeken en dito mouwen. En het meer op de achtergrond kan voorlopig ook geen Elfstedentocht aan, zo te zien.

Toch vind ik het een vreemde gedachte, dat je op vakantie kunt naar Lapland met alleen shorts, shirts en zonnebrand in je tas. Maar het kan dus gewoon wél: 's zomers blijkt het er opmerkelijk warm. Wel dertig graden, meldt een weerkundigenvereniging.

Maar is een vakantie in Lapland dan echt zo rustgevend als een paar milligram valium? Zit er geen enkel addertje onder het gras? Nou, jawel dus. Bioritmisch gezien belooft een Lapse vakantie namelijk een verlichtende ervaring te worden: de zon gaat er de hele zomer amper onder. Slaap lekker.

Geen opmerkingen: