Nou, dat was mooi, de regatta. Want ja, zo was het gewoon. Ik zou ook heel cynisch kunnen doen, van recordpoging kraagjes dragen, wereldrecord geld uitgeven aan je hobby, wereldrecord netwerken en profileren, en zo verder. Maar het was gewoon tof. Punt.Over records gesproken: een nieuw persoonlijk record teksten produceren heb ik zeker neergezet.
En wat prettig was: onze redactieruimte sloot aan op de keuken van meesterkok Paul van Waarden, die de zakelijke relaties van hoofdsponsor ABN AMRO in de zogenaamde Captains Club voorzag van culinaire hoogstandjes. Zodoende werd ons nog eens wat voorgeschoven.
Een portie homemade tiramisu bijvoorbeeld, of tonijnlasagne met eendenlever (volgens Van Waarden zelf de ‘handtekening van de chef’). En bouillabaisse met tongschar, gefrituurde reuzengarnalen en mosselen.
Je kunt over een chef-kok met een Michelinster moeilijk in zulke termen spreken, maar het bij elkaar vertegenwoordigde het een aardige straatwaarde. En het was allemaal nog goed binnen te houden ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten