Annie, de Jacksontelg van de Oranjes

Kijk, de lange arm van onze kroonprins, zwaaiend naar het volk. Prinsesje nummer drie – ze is nog naamloos – werd geboren en het Journaal kwam met een extra uitzending. Breaking news.

Ik vind het allemaal wat overdreven. Al dat gejeuzel. Wat is het laatste nieuws, wordt de verslaggeefster ter plaatse gevraagd. Weet je al iets over de naam? Ondertussen is het kind net twee uren oud en hebben we van de ouders alleen nog maar die zwaaiende arm van de vader gezien. Natuurlijk weet verslaggeefster nog niets over de naam!

Erger nog dan de media-aandacht is de horde zogenaamde oranjefans die zich voor het ziekenhuis pleegt op te stellen. Wat voor mensen zijn dat, die speciaal voor de gelegenheid hun oranje plunje van zolder hebben gehaald en ’s avonds laat GEFELICITEERD! staan te schreeuwen naar een gestalte achter een geluidsdichte ruit op de derde verdieping? Houd daar eens mee op, de andere patiënten hebben er last van.

Het is mij sowieso een raadsel waarom die mensen daar staan. Verwachten ze misschien dat het kindje als een echte Jacksontelg even over de kozijnrand zal worden gedrapeerd? Of dat de kroonprins het raampje opent en het volk ter plekke meedeelt dat het meisje Annie zal gaan heten?

Kijk, mocht zoiets gebeuren, dan wil ik het weten. Maar laat het verder gewoon bij twee zinnen op pagina drie.

Zo.