Vandaag moest ik in Amsterdam zijn, bij het Parool. Die krant zit in een gebouw dat van de binnenkant lijkt op een glazen doolhof, en van de buitenkant op een Ikea. Dat laatste overigens ook door de grote parkeerplaats voor het gebouw.
Ik was een beetje vroeg. Om twaalf uur was de afspraak, om kwart over elf stapte ik al uit bij halte Rietlandpark (lijn 26). Omdat ik toen nog niet wist dat ik ging verdwalen in het Paroolgebouw – dat ik niet echt zo mag noemen, omdat de krant het deelt met allerlei hippe bedrijven en bedrijfjes – besloot ik een soort extra small stadswandeling te maken.
Onder de spoorbrug doorgekomen sloeg ik dan ook niet rechtsaf de parkeervlakte op, maar liep, wandelde, ja kuierde rechtdoor de Czaar Peterstraat in.
Ik vond de Czaar Peterstraat gelijk een mooie straat. Een tramlijn, oude bomen en afwisselend statige, hoge oude panden en even hoge nieuwe panden. Ik zag ook wel, vooral de oude woningen waren niet ruimbemeten, maar daar houd ik altijd wel van. Mijn elf vierkante meters in Utrecht vind ik ook groot zat. Ja, de Czaar Peterstraat, dat was wel wat.
Daarmee had ik het blijkbaar mis. Wikipedia meldt dat de Czaar Peterstraat nogal uit evenwicht is. Er wonen vooral allochtonen en veel mensen hebben een laag inkomen. Bovendien zijn de huizen klein en in slechte staat. De gemeente sloopt daarom gebouwen, zodat rijkere Amsterdammers in nieuwbouwhuizen het evenwicht kunnen herstellen.
Als je het mij vraagt kan het evenwichtherstellen nog wel even duren. Nog altijd staat er een kleurrijke schutting rond de plek waar voorjaar 2006 de Dubbeltjespanden werden gesloopt. Door de kijkgaten in de schutting zag ik een natuurgebied. Een soort drasland, met veel water en wilde begroeiing.
Geen kleurrijke vogels, wel felgekleurde werkmannen. De één prikte met een stok in de grond, de ander gooide stenen over het water.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten