Leeg, dat is het juiste woord. Het is rustdag in de Tour de France, en het voelt leeg. Ik en hele volksstammen met mij, we weten niet wat we met onszelf aanmoeten. Want vergis je niet, zo’n rustdag hakt er hard in.Want vergis je niet, het is de favoriete zinsnede van Herbert Dijkstra, een van de NOS-commentatoren. Naast hem zit ondertussen Maarten Ducrot. Want vergis je niet, zestig hechtingen in je kont is niet niks. Want vergis je niet, Valverde geeft niet zomaar op. En zo verder.
Maar vergis je niet, ik erger me er helemaal niet aan. Een speculerende Herbert Dijkstra, dat hoort bij de Tour. Evenals dopinggeruchten en de bolletjestrui. Vandaar ook de leegte op een dag als vandaag. Ik mis Herbert en Maarten.
Doe mij nog maar een kasteel, zegt Maarten gewoonlijk. Want die staan er veel in Frankrijk, en Herbert weet ze allemaal te vinden. En dan legt Herbert uit dat het peloton net een twaalfde-eeuws slot passeert, dat luistert naar de naam Bastion du Boulanger.
Wat zouden Herbert en Maarten doen op de rustdag? Ik denk dat ze toch in hun commentaarhokje gaan zitten. Gooien ze een etappeoverwinning van Zoetemelk op hun schermpje en dan gaan ze denkbeeldige kijkers bijpraten over het verloop van de koers.
Zooo, die heeft er zin in vandaag, hij gaat gewoon op het buitenblad omhoog, zegt Maarten dan. Waarop Herbert aanvult: Want vergis je niet, twee kilometer is een lang eind als je omhoog moet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten