Sommige mensen vinden het maar niks dat er technisch steeds meer mogelijk is. Ze zijn bang dat de techniek uiteindelijk slimmer blijkt dan de mens, en zich tegen ons keert. Kun je wel zeggen dat zoiets onzin is, maar vandaag werd het werkelijkheid.
Met Janne parkeerde ik de Ford Focus van beppe Aly. Motor uit, ramen dicht, lichten uit. En de radio uit, was de bedoeling. Maar welk knopje we ook intoetsten, de radio bleef aan.
Frontje los? Volumia! Motor aan en weer uit? Shania Twain. Niks hielp. Henk wist het goed gemaakt: hij reed naar de garage. Met Sky Radio aan, want op een andere zender wilde ie ook niet meer.
Henk kwam terug, opende het portier, ik hoorde Elton John zingen dat het no sacrifice at all was en wist: dit is nog steeds Sky Radio. Henk deed verslag. Inderdaad, hij had hem niet op de terugweg toevallig op die frequentie gezet. Bij de garage wisten ze het ook niet. De radio bleef aan.
Non-stop Sky Radio, en er was niks dat we konden doen. Machteloos stonden we. Overgeleverd aan de grillen van een Ford Focus. Dit was pas een unconvenient truth. Buurjongen Sven begon stilletjes te huilen.
Uiteindelijk heeft Henk een deel van de accu los gehaald. Melanie C zong Never be the same again, ik kon alleen maar instemmen, en toen was het stil. Nu doet de hele auto niks meer, maar de radio dus in ieder geval ook niet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten