Skûtsjesilen! Folklore came to town en daar ben ik altijd graag bij. Bootjes op het water, biertjes op de wal.We gaan altijd met een vast groepje, maar dit jaar ging het even anders. De boot was stuk. Dan konden wel met vijftien man zijn en het allemaal heel graag willen, de stukkene boot bleef stuk.
En de hele huurvloot bleek uitgevaren. Er zat niets anders op: we gingen met de rondvaartboot.
Van tevoren dacht ik aan opa’s, oma’s, koffie, gebak en heel hard Omrop Fryslân aan. Dat was goed geschoten. Toen we inscheepten zat al een heel bataljon bejaarden ingegraven in de appeltaart. Waren we mooi klaar mee, want ze stonden op de beste plaatsen geparkeerd. Ons restte niets anders dan beneden een plekje te zoeken.
Ook daar veel senioren, het mooiste exemplaar vlak achter ons. Zijn mond bewoog constant, alsof ie elk moment z’n onderlip over z’n neus kon gaan leggen. Tussen tong en verhemelte kauwde hij zijn broodje hamburger. Een teug melk erbij en verwerken die handel.
Het was een beetje alsof we het zeilen volgden vanuit een aquarium. Zo moest een goudvis zich voelen. Maar het was beregezellig. Op de terugweg maakte de kapitein nog een ronde langs het nieuwe gemeentehuis, toen riep ie om dat iedereen had betaald, bedankte hij daarvoor en zette ons weer af bij de steiger.
Twintig minuten later stonden we als haringen in een ton aan de toog bij het Theehuis. Met allemaal gelijkgestemden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten