Hoera! Beertje van Beers is bevallen van een dochter. Een welpje, als het ware. Tigerlily Bella Grace Pate heet ze, omdat Beertje een naam wilde die tegelijkertijd stoer en meisjesachtig is.Tijgerlelie. Ik had gehoopt op Koalabeertje of iets in dat genre, maar Tijgerlelie vind ik ook helemaal oké en helemaal goed. Ik ben geen pietlut, al helemaal niet als het Beertje betreft.
Beertje ken ik nog uit de tijd dat ik met Chris en Gerrit in Groningen woonde. Ze presenteerde toen een dagelijks spelletje op Fox en was onnavolgbaar. Letterlijk. De kandidaten van het programma, wij thuis, Beertje zelf: niemand volgde Beertjes logica. Beertje was de Johan Cruijff der tv-spelletjes.
Dat Beertje geen zak snapte van haar eigen spel, was juist de kracht ervan. Terwijl de kandidaten allang wisten dat ze eruit lagen, stond Beertje nog gespannen te wachten op de scores. Het gaf ons de tijd om boven ons bord Chicken Tonight toe te leven naar het moment dat ook Beertje achter de harde spelletjeswaarheid kwam.
De pay-off, de verraste blik op het gezicht van Beertje, het was magisch.
Later nam de suffe Annette Barlo Splits, zoals het programma heette, van Beertje over en toen was er niks meer aan. Barlo snapte de spelregels en maakte met de deelnemers korte metten. Hele korte metten. Vonden wij maar niks.
Maar er was meer. We misten nog iets anders. Namelijk, de tepels van Beertje. Ik weet het, het klinkt nogal banaal, maar dat was na haar onbenul de tweede grote kwaliteit van presentatiebeertje. Iedere uitzending priemden ze door Beertjes kleding. Een shirtje, twee shirtjes of een dikke Noorse trui, het maakte niet uit, ze waren er altijd.
Vraag mij niet hoe het kon, maar het was zo. En wij keken er naar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten